زیر باران
دلنوشته‌ها، دیدگاه‌ها و اندیشه‌های یک دانشجوزیر باران
دلنوشته‌ها، دیدگاه‌ها و اندیشه‌های یک دانشجونوروز 97 بهانه ای برای شروعی هرچه بهتر
با عرض سلام و تبریک بابت تحویل سال نو
برحسب عادت اینجا در این وبلاگ میخوام راجب کارایی که کردم، اهدافی که داشتم، موفقیت ها و اتفاقات مهم سالی که گذشت بنویسم.
از 96 راضی ام، اما نه به مقداری که الان احساس خیلی خوبی داشته باشم، از هدف با خبر بودم، میدونستم برای چی باید بجنگم، میدونستم راه موفقیت کجاست اما از عمل خبری نبود!
سال 96 به شکلی گذشت که الان که دارم راجب کارهای مفیدی که انجام دادم فکر میکنم به جز دو سه مورد چیز خاصی به ذهنم نمیرسه! اما به هر حال از اینکه درجا نزدم و یا به عقب برنگشتم راضی ام.
و اما سال نو...
حتما شنیده اید که بهترین کار برای محقق شدن اهداف در ابتدا نوشتن آنهاست، خب چه جایی بهتر از این وبلاگ؟
در این سال جدید قصد دارم اول از همه به سلامتی خودم بیشتر اهمیت بدم، ورزش رو در برنامه کاری ام قرار بدم، به امید خدا اگر شرایط فراهم بود لیسانس رو با معدل 18 در 7 ترم تموم کنم! و زبان رو بیشتر جدی بگیرم. از کتابای تستی که برای کنکور ارشد خریداری کردم استفاده کنم(نه مثل کتابای کنکور لیسانس که حتی یکبار هم ورق نزدم!) و همچنین مهمتر از همه ارتباطم رو با خدای خودم قوی تر کنم که هر موفقیتی که قرار هست حاصل بشه جز اراده ی او میسر نیست.
امیدوارم سال جدید نقطه عطفی بشه برای بهتر اندیشیدن، شادتر بودن و به اهداف مهم زندگی فکر کردن.
29 اسفند - 20 دقیقه قبل از شروع سال نو.
برای سومین بار رنک 1 شدم
برای بار سوم رنک 1 کلاس شدم:)
چه حس خوبیه واقعا! چندروز پیش استادم طبق معمول نمره های میان ترم رو اعلام کرد و بعله! باورم نمی شد. دوباره؟ وای خدای من. برای بار سوم رنک 1 کلاس اون استاد شدم! استادی که همه میترسن باهاش درس بگیرن! استادی که تو کل استان معروفه به سخت گیری، استادی که 30 ساله داره زحمت میکشه و بهترین دانشجوهارو تربیت میکنه و البته استادی که منظبط ترین هست در نوع خودش!
به جرات میتونم بگم دلسوز ترین و بهترین استادی بوده که تا الان باهاش کلاس داشتم، یک استاد خوب فقط در زمینه علم و دانش نباید برای دانشجوهاش معلم باشه، بلکه باید یک الگوی رفتاری و اخلاقی خیلی خوب برای دانشجویان خودش باشه.
من همیشه عاشق این نوع شخصیت ها بودم و همیشه سعی کردم اونارو الگوی خودم قرار بدم!
خلاصه اینکه این ترم ، آخرین ترمی بود که با این استاد محترم میتونستم درس بگیرم:( و حالا میان ترم اون درس رو بالاترین نمره کلاسش شدم! خیلی خوشحالم! نه از بابت نمره، بلکه تونستم خودمو به خودم ثابت کنم، توانایی هامو درک کنم، بفهمم که من شرایط خودمو دارم و با بقیه فرق دارم، درک کردم که همیشه حتی با وجود سخت ترین شرایط رقابتی میتونم اول بشم:)
و این نشانه ی خوبیه برای ادامه ی مسیری که انتخاب کردم…