خب همینجوری که از تیتر پست پیداست الان سومین ترم کارشناسی هم به
سرعت گذشت و وقتش رسیده بود تا من اینجا از رویداد ها و اتفاقات این ترم
سخت و پرکار بنویسم.
قبل از شروع ترم با خودم تصمیم گرفته بودم که یه پرش خیلی بزرگ بزنم و خیلی نسبت به قبلم بهتر بشم.
خواستم که معدلم رو افزایش بدم در همین راستا شروع کردم به درس خوندن اما نه همه ی درسا. فقط یه درسو میخوندم! چرا؟ چون استادش سخت گیر بود
و هر هفته امتحان میگرفت و یک فضای رقابتی سنگینی بین شاگرد زرنگای کلاس
ایجاد کرده بود و منم دوست نداشتم از این قافله عقب بمونم و سخت تلاش کردم.
زمان به سرعت میگذشت تا امتحانای میانترم رو دادم. بر خلاف انتظارم که
میخواستم از همه ی درسا نمره ی خوبی کسب کنم اما فقط در درسی که خیلی
میخوندم نمره ی مورد انتظارم رو گرفتم.
بله ، همون درسی که براش زحمت میکشیدم. خداروشکر نتیجشم دیدم و رنک 1 کلاس شدم
اما متاسفانه از بقیه ی درشا نتونستم نمره ی میانترم خوبی کسب کنم و
از همینجا بود که ضربه خوردم و نمرات پایان ترمم خیلی خیلی بد شد.
اونجوری که حساب کردم خیلی خیلی راحت میتونستم معدل بالای 18 داشته باشم ، اما متاسفانه علی رغم تلاشای روزای اخر نشد که نشد!
اما خب الان که دارم بهش فکر میکنم میگم که من چیزی رو از دست ندادم.
درسته که معدلم از اون چیزی که انتظارشو داشتم پایین تر اومده اما درس خیلی
بزرگی گرفتم و اون درس اینه که یک شبه نمیشه به چیزی که میخوایی برسی.
شاید بعضی اوقات شانس داشته باشی و شب امتحان بخونی و اونو 20 بشی اما این قانون همیشه و همه جا صادق نیست
درسی که گرفتم این بود که از این به بعد باید همه ی درسارو به تعادل و در طول ترم مطالعه کنم تا به تثبیت اموخته های خودم کمک کنم.
اینجوری دیگه نیازی به خوندن کامل در شب امتحان نیست و با یه مرور کار حل میشه.
به خودم قول دادم که ترم بعد همشو جبران کنم . هرگز تسلیم نمیشم.
Some times you fail and some times you LEARN! so never give up
